Begrip van de maand juli 2010: KEERPUNT
Goudvissen zwemmen niet alleen rondjes. De twee waarop ik deze maand gepast heb, keren ook wel eens om. Ook voor mij was juli een maand van
keerpunten. Dat komt van een WK waarin de emoties alle kanten op vlogen, als stuiterballen op een overdekt springkussen.
Misschien voltrekken ingrijpende veranderingen zich meestal geleidelijk, maar ik mag me graag aan keerpunten vasthouden. Om me er daarna weer van af te zetten, zoals het een ervaren zwemmer betaamt. Dan scheelt het nog of je in een 50-meter- of een 25-meterbad ligt. De ironie wil dat ik het liefst in de zee zwem, waar juist de minste keerpunten zijn. Met metaforen blijft het uitkijken.
Mijn figuurlijke keerpunten draaien om voetbal. Op ons trainingsveld weet ik de sufheid van me af te spelen. Op de avonden die volgen, slaag ik erin vermoeidheid om te zetten in ontspanning. De gelijkmaker van Oranje tegen Brazilië tekent de omvorming van een stel aardige voetballers tot een ploeg van winnaars. In de uren daarna put ik vreugde uit zestien jaar oud verdriet.
De zwemmer is de angst voorbij gegaan, badend in vrijheid de rust tegemoet. De voetballer smoort zijn kater met witte druiven en cola. Op naar het volgende keerpunt.

Zwemmen zonder keerpunten
<< terug