BLOG
<< terugBegrip van de maand januari 2013: STOFZUIGERZAK
In mijn huis is het normaal gesproken een zootje. Stoelen staan op rare plaatsen, het bureau ligt vol rommel en de hal is een parkeerplaats voor zinloze voorwerpen. Maar het ergste is het stof (zie blog juni 2010). Dat verzamelt zich elke dag in een razend tempo. Deels komt dat omdat de zon lekker op mijn balkon staat (zie blog augustus en september 2012), deels omdat mijn woning slecht geventileerd en daardoor zeer vochtig is. Aan mijn stofzuiger ligt het niet. Die neem ik geregeld ter hand, zoals ik ook graag afwas (zie blog november 2012). Naast een hypoallergeen filter, ecologische zuigstand en handige verlengstukken voor diverse oppervlakken, beschikt hij over een uitstekende stofzuigerzak.
Ik heb ooit een reclame gezien waarin een vrouw haar stofzuigerzak openscheurde. Wanhopig ging ze op zoek naar een peuk. Die vond ze, tussen stuivende wolken van misschien maanden smerigheid van de vloer. Zelf heb ik nooit gerookt, maar ik snap het sentiment. Je eigen afval doorzoeken is een hogere vorm van zelfreflectie.
Mijn eerste stofzuiger had geen zak. Dat scheelde materiaal en een jaarlijkse rit naar zo’n vreemde winkel. Maar verder was het waardeloos, want het plastic vak waarin de viezigheid terechtkwam, moest je ergens uitkloppen. Daarbij belandde zeker een kwart weer in je luchtwegen. Nee, geef mij maar een stofzuigerzak.
<< terug
In mijn huis is het normaal gesproken een zootje. Stoelen staan op rare plaatsen, het bureau ligt vol rommel en de hal is een parkeerplaats voor zinloze voorwerpen. Maar het ergste is het stof (zie blog juni 2010). Dat verzamelt zich elke dag in een razend tempo. Deels komt dat omdat de zon lekker op mijn balkon staat (zie blog augustus en september 2012), deels omdat mijn woning slecht geventileerd en daardoor zeer vochtig is. Aan mijn stofzuiger ligt het niet. Die neem ik geregeld ter hand, zoals ik ook graag afwas (zie blog november 2012). Naast een hypoallergeen filter, ecologische zuigstand en handige verlengstukken voor diverse oppervlakken, beschikt hij over een uitstekende stofzuigerzak.
Ik heb ooit een reclame gezien waarin een vrouw haar stofzuigerzak openscheurde. Wanhopig ging ze op zoek naar een peuk. Die vond ze, tussen stuivende wolken van misschien maanden smerigheid van de vloer. Zelf heb ik nooit gerookt, maar ik snap het sentiment. Je eigen afval doorzoeken is een hogere vorm van zelfreflectie.
Mijn eerste stofzuiger had geen zak. Dat scheelde materiaal en een jaarlijkse rit naar zo’n vreemde winkel. Maar verder was het waardeloos, want het plastic vak waarin de viezigheid terechtkwam, moest je ergens uitkloppen. Daarbij belandde zeker een kwart weer in je luchtwegen. Nee, geef mij maar een stofzuigerzak.
<< terug